Παρασκευή 19 Ιανουαρίου 2018

BU21 σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά - Θέατρο 104


Πανελλήνια πρώτη στο Θέατρο 104
του Stuart Slade
σε σκηνοθεσία Θοδωρή Βουρνά
Πρεμιέρα: 17 Ιανουαρίου 2018

Ο  NLP-RADIO  όπως πάντα σαν υποστηρικτής όλων των νέων καλλιτεχνών βρέθηκε στην πρεμιέρα του έργου.

Τι είδαμε....διαβάστε παρακάτω:


BU21


Λίγα λόγια για το έργο από την προσωπική μας ματιά.

Όταν ξεκινάς από το σπίτι σου και πας να δεις μία παράσταση με τόσο ιδιαίτερο θέμα, όπως μια τρομοκρατική ενέργεια, που μάλιστα είχε στόχο ένα αεροπλάνο γεμάτο κόσμο, διερωτάσαι ενδόμυχα γιατί να πας να την δεις?
Μήπως είσαι τρόμο-λάγνος?
Μήπως διακατέχεσαι από συναισθήματα λύπης για το δράμα που περνούν κάποιοι συνάνθρωποι σου?
Η μήπως ανήκεις σ’ εκείνο το αδηφάγο κοινό που τρέφεται από αυτό το δράμα των άλλων ζητώντας όλο και περισσότερο αίμα και οδύνη?
Δεν ξέρω τι ακριβώς μπορεί να σε οδηγήσει στην πόρτα ενός θεάτρου που το θέμα του είναι σαν κι αυτό!
Άλλωστε το ερώτημα αυτό καθαυτό θα στο θέσουν ευθέως οι έξη (υπέροχοι όλοι τους!) πρωταγωνιστές επί σκηνής!
Γιατί και  οι έξη ήταν απλά και... υπερβολικά υπέροχοι!

Το θέατρο μικρό έτσι που να είσαι ένα, δύο,  το πολύ τρία μέτρα μακριά τους, σε σημείο που να νιώθεις την ανάσα τους, την έντασή τους ,το πάθος τους. Να βλέπεις το βλέμμα τους να σε διαπερνάει κοιτώντας σε κατάματα και να νιώθεις κι εσύ σαν κι αυτούς! 
Πρωταγωνιστής!

Το έργο ξεκινάει με τις συστάσεις τους ως προσωπικότητες, ώστε να καταφέρεις  να  τους γνωρίσεις και να σου προσδιορίσουν με ποιο τρόπο εμπλέκονται στο συγκεκριμένο συμβάν.
Δεν είναι διασωθέντες επιβάτες αλλά οι …άλλοι! Αυτοί που έζησαν εντελώς διαφορετικά αυτό που συνέβη, είτε έχοντας κάποιον συγγενή στο αεροπλάνο ή στον τόπο που αυτό έπεσε μετά το χτύπημα, είτε σαν απλοί αυτόπτες μάρτυρες ενός τρομερού δυστυχήματος!

Τα σκηνικά σχεδόν ανύπαρκτα, μαύρο φόντο παντού να ταιριάζει στο τραγικό περιστατικό και ο φωτισμός επιεικώς επαρκής για να μπορεί να φωτιστεί η εσωτερική φρίκη.

Αρχίζουν οι περιγραφές και σου κόβεται η ανάσα! Νεκρική κυριολεκτικά σιγή στην αίθουσα σε κάθε παύση. Ούτε κιχ όπως λέμε χαρακτηριστικά σε αυτές τις περιπτώσεις!
Οι αναπαράσταση από την πλευρά του καθενός να θυμίζει σκηνές τρόμου και καταστροφής από το επόμενο «Βλέπω τον θάνατό σου Νο …» και να ανατριχιάζεις από την ρεαλιστική παραστατικότητα των ηθοποιών.
Μέχρι εκεί, έχεις επιβεβαιώσει πια τους αρχικούς σου φόβους  που είχες πριν πας να δεις το έργο και κοιτάς με ποιο τρόπο, στη πρώτη ευκαιρία, θα ξεγλιστρήσεις από την αίθουσα να γλυτώσεις από το μαρτύριο.
Αλλά δεν είναι έτσι τα πράγματα!

Αφού ολοκληρωθεί και κορυφωθεί το αρχικό σοκ που έχεις υποστεί, το κουβάρι της υπόθεσης  αρχίζει να ξετυλίγεται κι από άλλες πλευρές, πολύ περισσότερες από όσες φαντάζεται ο μέσος θεατής!

Οι μάσκες αρχίζουν να πέφτουν, οι αληθινοί χαρακτήρες να αποκαλύπτονται και μέσα από χιούμορ (!!!) ναι από χιούμορ, όσο παράδοξο κι αν ακούγεται αυτό αφού το θέμα δεν προσφέρεται για κάτι τέτοιο, βγαίνουν μέσα από τα σωθικά του καθενός βιώματα, οικογενειακά  προβλήματα , ψυχολογικά ταμπού και υστερίες, θρησκευτικοί προβληματισμοί, ερωτικά σκιρτήματα, ρατσιστικές διαθέσεις και χίλια μύρια άλλα ζητήματα που είναι πολύ δύσκολο να έχεις προβλέψει και κυρίως να προετοιμαστείς να τα αντιμετωπίσεις, πριν περάσεις το κατώφλι της εισόδου του θεάτρου 104.

Η λύτρωση που έρχεται στο τέλος, πέφτει με ανακούφιση στο πλατό του θεάτρου  κι αφού διαπεράσει τις φλέβες μας και ξαναζεστάνει τα κοκαλωμένα αιμοφόρα αγγεία μας, επαναφέροντας τα σε κανονικούς ρυθμούς, τότε  το απόλυτα θερμό χειροκρότημα βγαίνει αυθόρμητα μέσα από την καρδιά σου και αγκαλιάζει τους πρωταγωνιστές που τα έδωσαν όλα πάνω στο θεατρικό σανίδι, επιβραβεύοντας την προσπάθεια τους να σε κάνουν να νιώσεις ότι είμαστε όλοι ίδιοι κι ότι όλα μπορούν να συμβούν στην ζωή μας ανά πάσα ώρα και στιγμή ώστε το επόμενο δευτερόλεπτο να γίνουμε  εμείς οι πρωταγωνιστές  από θεατές μιας τραγωδίας, να γίνουμε  εμείς ξαφνικά από θύτες τα θύματα, να γίνουμε εμείς αυτοί οι «άλλοι»  που τώρα φαίνονται απόμακρα και αμυδρά  εκεί κάπου… στο βάθος και… υποφέρουν.

Κι εσύ απλά διαλέγεις αν από πρόσωπο της ημέρας και σούπερ ήρωας μέσω της κάμερας των media θέλεις να μείνεις απλός θνητός, αν θέλεις να γίνεις ένας ακόμα αυτόχειρας που δεν άντεξε το κακό που του έτυχε ή να σκληρύνεις την στάση απέναντι στην ζωή και τους ανθρώπους , αν απλά διαλέγεις να κάνεις το συμβάν διέξοδο στα αδιέξοδα σου ή να μείνεις ρεαλιστικά αδρανής, αν διαλέγεις να προσπαθήσεις να το ξεπεράσεις μέσα από κάποιο group therapy ή να βλέπεις πάντα μπροστά σου φαντάσματα και να ακούς φωνές και κραυγές στον ύπνο σου και στο ξύπνιο σου.
Εσύ απλά ....διαλέγεις!

 Trailer:https://www.youtube.com/watch?v=5yTfu3ZrKcM

Συντελεστές της παράστασης:

Συγγραφέας: Stuart Slade
Μετάφραση: Λυδία Τριγώνη
Σκηνοθεσία: Θοδωρής Βουρνάς
Βοηθός Σκηνοθέτη: Λυδία Τριγώνη
Production Design: Κασσιανή Λεοντιάδου
Κινησιολογία: Ντέπυ Γοργογιάννη
Σχεδιασμός ήχου-φωτισμού: Κασσιανή Λεοντιάδου, Σπύρος Δουκέρης, Λήδα Γρηγοριάδη
Artwork: Γιώργος Γιαννίμπας
Trailer: Γιώργος Τσιρογιάννης

ΠΑΙΖΟΥΝ: Χρηστίνα Γαρμπή, Ευθύμης Γεωργόπουλος, Μανώλης Κλωνάρης, Μαρούσκα Παναγιωτοπούλου, Βαγγέλης Σαλευρής, Λία Τσάνα
INFO
Παραστάσεις: Από 17 Ιανουαρίου 2018 και για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων
Ημέρες και ώρες παραστάσεων: κάθε Τετάρτη και Πέμπτη στις 21:15 μμ
Εισιτήρια: 12 κανονικό και 8 μειωμένο
Διάρκεια: 90 λεπτά

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου