Ένα υπέροχο ποίημα από ένα υπέροχο συγγραφέα: ERRI DE LUCA

Λίγα υπέροχα λόγια του  Erri De Luca.

(Μετάφραση από την Άννα Παπασταύρου, αφιερωμένο στην "τυφλότητα" του πατέρα του.)

Δε μου λείπει το χρώμα του τραπεζομάντιλου,
η ακρίβεια του πιρουνιού.
Μπορώ να στερηθώ τα βιβλία, τις εφημερίδες,
αναπληρώνω με το τρανζιστοράκι κολλημένο στο αυτί.

Βοηθιέμαι με τα χέρια να βρίσκω τα παπούτσια μου,
το παντελόνι, το πουκάμισο,
πιο δύσκολες είναι οι κάλτσες,
θαρρείς πως επίτηδες παίζουν κρυφτό μαζί μου.

Το ρολόι μού είναι άχρηστο πια.
Δε μου λείπει το φως του πρωινού,
έγινε ομίχλη όπου ψηλαφώ τα πρόσωπα.

Μ' αφήνουν να το κάνω, η τυφλότητα σε κάνει τολμηρό.
Δε λέω προσευχές, δεν ανάβω κεριά,
πιστεύω στην παρηγοριά της ειρωνείας.

Μ' αρέσει η φωτιά στο τζάκι,
το ζεστό τσάι το πρωί,
η μυρωδιά του ψημένου ψωμιού.

Μόνο μια στενοχώρια έχω:
που τα βράδια του καλοκαιριού, στη βεράντα
χάνω τ' αστέρια.





Το εξαιρετικό βιβλίο του, ΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΗΣ ΧΗΝΑΣ, Εκδόσεις Κέλευθος
(σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου), κυκλοφόρησε πρόσφατα.