ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία/Δραματουργική επεξεργασία: Γιάννης Κακλέας
Σκηνικά: Ηλένια Δουλαδίρη/Γιάννης Κακλέας
Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Μουσική σύνθεση: Βάϊος Πράπας
Στίχοι τραγουδιών: Πάνος Βλάχος
Χορογραφίες: Αγγελική Τρομπούκη
Φωτισμοί: Στέλλα Κάλτσου
Βοηθοί Σκηνοθέτη: Λητώ Τριανταφυλλίδου, Ρέα Σαμαροπούλου
Βοηθός ενδυματολόγου: Ιωάννα Καλαβρού
Βοηθός φωτίστριας: Στέβη Κουτσοθανάση
Παίζουν: Πάνος Βλάχος,Φοίβος Ριμένας, Ιφιγένεια Αστεριάδη, Παναγιώτης Κατσώλης, Κωνσταντίνος Μαγκλάρας, Στέλιος Πέτσος
Μουσικός επί σκηνής: Βάϊος Πράπας
Μέσα από μια έξυπνη και επίκαιρη κωμωδία,η εξουσία ξεγυμνώνεται και παρουσιάζονταιτα «αδιάσειστα» στοιχεία που χρησιμοποιούνται για την ενοχοποίηση κάποιου. Ένα ανοιχτό παράθυρο στον έκτο όροφο μπορεί να αποτελέσει λύση όταν η ψυχραιμία χάνεται και ο θάνατος θα αρχειοθετηθεί απλώς ως «τυχαίος»!
Ο Ντάριο Φο καταφέρνει να ξεσκεπάσει μέσα από το έργο του, τη δολοφονία του «αναρχικού σιδηροδρομικού» Τζουζέπε Πινέλι, που διαπράχθηκε από την ιταλική αστυνομία. Με σατιρικό και ειρωνικό τρόπο καταγγέλλει το τραγικό συμβάν, καυτηριάζει την κατάχρηση της εξουσίας και αν και γράφτηκε πριν από χρόνια για να ασκήσει κριτική στην ασύδοτη εξουσία του συστήματος δικαιοσύνης της Ιταλίας και της κυβερνητικής διαφθοράς, σήμερα, χρόνια μετά, ο θεατής δεν θα δυσκολευτεί να βρει πολλές –πάρα πολλές- ομοιότητες με την Ελλάδα του σήμερα.
Λέει ο Ντάριο Φο:«Το έργο παίζεται από τον καιρό που γράφηκε με αμείωτη επιτυχία. Ίσως γιατί στη ζωή πληθαίνουν κάθε τόσο η αιματοχυσία, οι βόμβες τα μεγάλα λόγια και τα μεγάλα σκάνδαλα… Πάντα από τα ίδια συστήματα που οργανώνουν τη βία και που δεν μπορούν να χωνέψουν αυτούς που δεν σκύβουν το κεφάλι.»
Στην παράστασή μας το έργο, η πλοκή και η ανατρεπτική ματιά τουσυγγραφέα είναι η βάση για να σχολιάσουμε με χιούμορ την δική μας πραγματικότητα ακολουθώντας και την άποψη του Ντάριο Φο:
«Δεν θεωρώ ένα έργο μου ολοκληρωμένο,αλλά ανοιχτό σε συνεχείς διαφοροποιήσεις. Ακόμη και σήμερα όποιος ανεβάζει κείμενα μου σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου πρέπει να ξέρει πως έχει να κάνει με ένα υλικό ρευστό, ικανό να το προσαρμόσει κανείς και να το πλάσει στα μέτρα της δικής του πραγματικότητας και να ανασύρει αναφορές που θα κάνουν την πλατεία του θεάτρου να θυμώσει, να σκεφτεί, να γελάσει.»
Με αφορμή το έργο του Ντάριο Φο η παράσταση στο Θέατρο Γκλόρια ακολουθεί τα χνάρια ενός αρχετυπικού Γελωτοποιού. Μία διαχρονική δαιμονική,αστείακαι επικίνδυνη φιγούραγια κάθε εξουσία και κάθε στερεότυπο.Αρχίζουμε απότη γέννησή του, τα ταξίδια του στον χώρο και στον χρόνοκαι καταλήγουμεστοεδώ και τώρα.
«Είμαι εδώ είμαι μια στιγμή,
αφορμή για ρωγμή με τιμή,
χωρίς τιμή είμαι το πάν – δωρεάν.
Έχω περίεργες ορέξεις
για λέξεις
με λόγια κοφτερά
κόβω τα φτερά
σε ψεύτες και απατεώνες.
Άλλα λόγια τα κάνω λάμες
που κόβουν τις παλάμες
αυτών που κλέβουν τους αγώνες
που βάζουν ψέματα στα βλέμματα
σε όσους γελάνε για να ξεγελάνε.
Όχι δεν διψάω για αίμα
θέλω να ρίξω φως στο ψέμα
σε αυτά που μένουν στα σκοτάδια
σ’ αυτούς που σκότωσαν με χάδια
Πήρα ανάσα μα δεν την κράτησα
Κοίτα πως τρέχω,
ποτέ δεν σταμάτησα
βρήκα την τέλεια ευκαιρία
να πω αυτή τηνιστορία:
«Τον τυχαίο θάνατο ενός Αναρχικού»
Κι όλα αυτά σε μια παράσταση με δαιμονική ενέργεια, τραγούδια, ζωντανή μουσική και καυστικό χιούμορ από μια ομάδα ηθοποιών που παίζουν, χορεύουν, τραγουδούν διακωμωδώντας βιωματικά το δικό τους σήμερα μέσα από την ιστορία του έργου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου