Ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για την 93η απονομή των Βραβείων Όσκαρ. Οι φετινές υποψηφιότητες, αν και με σχεδόν μηδενική εμφάνιση στις αίθουσες, είναι πολύ δυνατές! Αναμένουμε με μεγάλη ανυπομονησία να δούμε τους μεγάλους νικητές.
Ίσως το πιο σημαντικό Όσκαρ της βραδιάς είναι αυτό της Καλύτερης Ταινίας. Ποιοι ήταν, όμως, οι νικητές της κατηγορίας την δεκαετία που μας πέρασε; Δείτε παρακάτω ποιες ταινίες θυμάστε, ποιες έχετε δει και ποιες δεν συγκρατήσατε καθόλου.
Πριν από τις 10 ταινίες με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, σας υπενθυμίζουμε πολύ σύντομα τις φετινές υποψηφιότητες που διεκδικούν το Όσκαρ αυτής της κατηγορίας. Οι υποψήφιοι είναι 8 και συγκεκριμένα το The Father (Φλόριαν Ζέλερ), το Judas and the Black Messiah (Σακα Κινγκ), το Mank (Ντέβιντ Φίντσερ), το Minari (Λι Ισαάκ Τσανγκ), το Nomadland (Κλόη Ζάο), το Promising Young Woman (Έμεραλντ Φένελ), το Sound of Metal (Ντάριους Μάρντερ) και το The Trial of the Chicago 7 (Άρον Σόρκιν).
1. O Λόγος του Βασιλιά – Τομ Χούπερ (2010)Η προηγούμενη δεκαετία και το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας των Όσκαρ ξεκίνησαν πολύ δυναμικά. Το 2010 το συγκεκριμένο βραβείο κατέκτησε η βιογραφική ταινία Ο Λόγος του Βασιλιά σε σκηνοθεσία του Τομ Χούπερ και με πρωταγωνιστή τον Κόλιν Φερθ. Η πλοκή αφορά τον Βασιλιά Γεώργιο IV (τον πατέρα της Βασίλισσας Ελισάβετ που όλοι γνωρίζουμε) και το πως προσπάθησε να ξεπεράσει το τραύλισμα που τον εμπόδιζε να μιλά στον λαό με αυτοπεποίθηση. Αλλάζοντας πολλούς ειδικούς, τελικά καταλήγει στον Λάϊονελ Λονγκ, ο οποίος εφάρμοσε πιο ιδιαίτερες μεθόδους που θα βοηθούσαν τον Βασιλιά. Προτάθηκε συνολικά για 12 Όσκαρ, κερδίζοντας τελικά τα 4!
2. The Artist – Μισέλ Χαζαναβίσιους (2011)Το 2011, ως Καλύτερη Ταινία στέφεται το The Artist, ένα οπτικό αριστούργημα από τον Μισέλ Χαζαναβίσιους. Η ιδιαιτερότητά της έχει να κάνει με το γεγονός πως είναι ασπρόμαυρη και σχεδόν εξ’ ολοκλήρυ βωβή. Φυσικά, ξεχωρίζει και ο πρωταγωνιστής Ζαν Ντιζαρντέν που απέσπασε πολλά βραβεία για την ερμηνεία του -μεταξύ άλλων το Όσκαρ Α’ Ανδρικού και του Καλύτερου Ηθοποιού στις Κάννες. Προτάθηκε συνολικά για 10 Όσκαρ από τα οποία κέρδισε τα 5!
Το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, για το οποίο αναφερόμαστε, σημειώνει μια σειρά από πρωτιές για την ταινία. Την καθιστά την πρώτη βωβή παραγωγή που κερδίζει στην συγκεκριμένη κατηγορία μετά το Τα Φτερά του 1927 που είχε κερδίσει το εν λόγω Όσκαρ στην πρώτη τελετή το 1929. Είναι, επίσης, η πρώτη ταινία με ανάλυση εικόνας 4:3 με το συγκεκριμένο Όσκαρ μετά το Μάρτι το 1956. Και, τέλος, πρόκειται για τη 2η ασπρόμαυρη ταινία με νίκη σε αυτήν την κατηγορία μετά την ταινία Η Λίστα του Σίντλερ το 1994.
Ο Μπεν Άφλεκ σκηνοθέτησε και πρωταγωνίστησε στο θρίλερ με τίτλο Επιχείρηση: Argo και κέρδισε το 2012 το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Η ταινία βασίζεται στην αληθινή εμπειρία του Τόνι Μέντεζ, ενός πρώην πράκτορα της CIA, ο οποίος βοήθησε στην διάσωση των 6 Αμερικανών διπλαματών που βρίσκονταν στην Τεχεράνη κατά την Κρίση των ομήρων στο Ιράν που συνέβη το 1979. Παρά τα πολλά βραβεία και την μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, έλαβε οξεία κριτική για τον τρόπο που παρουσίασε ορισμένα πράγματα, ελαχιστοποιώντας κάποια άλλα.
4. 12 Χρόνια Σκλάβος – Στιβ ΜακΚουίν (2013)Η συγκεκριμένη ταινία δεν γινόταν να μη κερδίσει το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Μεταφέρει στην μεγάλη οθόνη, μέσα από την σκηνοθετική ματιά του Στιβ ΜακΚουίν, την αληθινή ιστορία του Σόλομον Νόρθαπ. Το 1841, ο Νόρθαπ, ένας ελεύθερος μαύρος άντρας, απήχθη από την Ουάσινγκτον και πουλήθηκε ως σκλάβος. Εργάστηκε ως σκλάβος για 12 χρόνια στην Λουιζιάνα κι έπειτα κατάφερε να ελευθερωθεί. Οι ερμηνείες είναι συγκλονιστικές και συγκεκριμένα αυτή της Λουπίτα Ναϊόνγκ’ο -η οποία τιμήθηκε με το Όσκαρ Β’ Γυναικείου– ήταν ανατριχιαστική…
Η συγκεκριμένη ταινία χαρακτηρίζεται ως μαύρη κωμωδία με εμφανή σουρεαλιστικά στοιχεία. Η σκηνοθετική άποψη που εισήγαγε ο Αλεχάντρο Γκονσάλες Ινιαρίτου – ένα χρόνο μετά Η Επιστροφή με τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο- ξεχώρισε απευθείας την ταινία. Κάθε σκηνή είναι ένα μεγάλο μονοπλάνο με «χορευτικές» κινήσεις για τους ηθοποιούς και πολλές πρόβες πριν γυριστεί. Φυσικά, πέρα από το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, απέσπασε και για Σκηνοθεσία, Πρωτότυπο Σενάριο και Φωτογραφία. Αξίζει την προσοχή όλων!
Ακόμη μια ταινία βασισμένη σε αληθινά γεγονότα. Αυτή τη φορά σχετίζεται με την ιστορία μιας ομάδας δημοσιογράφων που αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο να ξεσκεπάσουν καθολικούς ιερείς που για χρόνια κακοποιούσαν σεξουαλικά ανήλικα παιδιά. Η ερευνητική ομάδα είναι αυτή της εφημερίδας The Boston Globe’s και το συγκεκριμένο της επίτευγμα την τίμησε με Βραβείο Πούλιτζερ το 2003. Σχετικά με την νίκη του Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας -κέρδισε και για Πρωτότυπο Σενάριο- είναι μια από τις λίγες ταινίες μικρής παραγωγής -της Open Road Films συγκεκριμένα- που το κατακτούν!
7. Moonlight – Μπάρι Τζένκινς (2016)H ταινία Moonlight είναι μια βαθιά συγκινητική ταινία που καταπιάνεται με πολλά ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα όπως το μπούλινγκ και η εξάρτηση από ουσίες. Λέει και μια ακόμη ενδιαφέρουσα ιστορία για την ψυχική δύναμη και την ανάγκη για ατομική ελευθερία και έκφραση αλλά και την εύρεση της σεξουαλικής ταυτότητας. Έγινε η πρώτη ταινία με εξ’ ολοκλήρου καστ μαύρων ηθοποιών, με ΛΟΑΤΚΙ περιεχόμενο και η δεύτερη με τις χαμηλότερες εισπράξεις που έλαβε Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.
8. Η Μορφή του Νερού – Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο (2017)Χαρακτηριστική ταινία για τον συγκεκριμένο σκηνοθέτη στο στυλ που μας έχει εισάγει ως το κατ’ εξοχήν δικό του. Αυτή η ταινία, θα μπορούσαμε να πούμε πως είναι μια εναλλακτική ιστορία αγάπης. Το 1962, μια μουγκή καθαρίστρια συναντά στο υψίστης ασφαλείας κυβερνητικό εργαστήρι όπου δουλεύει, ένα ανθρωπόμορφο αμφίβιο. Η επικοινωνία τους αλλά και η εξέλιξη θα καθηλώσει τους πάντες!
Η ταινία είναι μια ακόμη καλοφτιαγμένη βιογραφία αυτή τη φορά για την σχέση του πιανίστα της τζαζ, Ντον Σίρλεϊ και του σοφέρ του, Τόνι Βαλελόνγκα. Το σενάριο γράφτηκε βασισμένο σε επιστολές του σοφέρ στην γυναίκα του κατά τη διάρκεια περιοδείας αλλά και σε συνεντεύξεις του Σίρλεϊ. Ο τίτλος της σχετίζεται με το The Negro Motorist Green Book, ένα βιβλίο δηλαδή ή καλύτερα έναν τουριστικό οδηγό του προηγούμενου αιώνα, που περιλάμβανε τα ξενοδοχεία που επέτρεπαν την διαμονή σε Αφροαμερικανούς στον νότο.
10. Παράσιτα – Μπονγκ Τζουν-χο (2019)Η πρώτη ξενόγλωσση ταινία που κέρδισε το Βραβείο Καλύτερης Ταινίας! Πρόκειται για την καλύτερη -ενδεχομένως- ταινία του Νοτιοκορεάτη σκηνοθέτη Μπονγκ Τζουν-χο. Χιουμοριστική και ταυτόχρονα δραματική, αιχμηρή και σοκαριστική, είναι μάλλον λίγα από τα επίθετα που την χαρακτηρίζουν. Η ιστορία ακολουθεί την προσπάθεια μιας φτωχής οικογένειας να ανέλθει τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά, εισβάλλοντας στη ζωή μιας πλούσιας οικογένειας. Κανείς, όμως, δεν μπορεί να φανταστεί πόσο βαθιά είναι κρυμμένη η κοινωνική και οικονομική ανισότητα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου