Η μουσική μας είναι καθρέφτης της εποχής μας - Οι FlyByWire μιλούν στο NlpRadio

1.      Πώς γεννήθηκε το όνομα FlyByWire και τι σημαίνει για εσάς;

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Το όνομα FlyByWire έχει για εμάς μια διπλή μεταφορά. Στην αεροναυτική σημαίνει ότι ένα αεροπλάνο πετάει με ηλεκτρονικά σήματα αντί για μηχανικά χειριστήρια. Στη δική μας περίπτωση, η μουσική μας είναι έτσι κι αλλιώς ηλεκτρική: μέσα από τα καλώδια στέλνουμε σήματα στους ενισχυτές, στις κιθάρες, στα μπάσα και στο μικρόφωνο για να βγει προς τα έξω η φωνή. Και από εκεί, πάλι μέσω καλωδίων, αυτό το σήμα φτάνει στον κόσμο. Με άλλα λόγια, πετάμε «by wire», στέλνοντας τη μουσική και τα λόγια μας προς τα έξω.

Ταυτόχρονα, επειδή το fly-by-wire είναι και ένα σύστημα διεύθυνσης, συμβολίζει το ότι το αεροπλάνο που λέγεται FlyByWire το χειριζόμαστε εμείς οι ίδιοι. Δεν μας περιορίζει κανείς, δεν εμπλέκεται κανένας άλλος, είναι στα χέρια μας το πού θα πάμε και πώς θα πετάξουμε. Αυτή η ελευθερία και αυτός ο έλεγχος είναι η ουσία του ονόματός μας.

 

2.      Αν έπρεπε να περιγράψετε τον ήχο σας σε κάποιον που δεν σας έχει ακούσει ποτέ, ποια τρία στοιχεία θα ξεχωρίζατε;

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Τα στοιχεία που θα ξεχώριζα είναι: τα rap φωνητικά που μπλέκονται με τον ροκ ήχο, τα βαριά κιθαριστικά riffs που συνδυάζονται με τα hip hop samples, τα DJ scratches και τα ηλεκτρονικά στοιχεία, όλα μαζί δίνουν αυτό το τελικό υβριδικό ύφος. Ο ήχος μας είναι μια μίξη των groovy ρυθμών από το hip hop με τη σκληρότητα και τη μελωδικότητα του ροκ και του metal. Ανάλογα με τη θεματολογία και το κομμάτι, αυτή η ισορροπία αλλάζει, με σκοπό να μεταφέρει κάθε φορά το αντίστοιχο συναίσθημα.

 

3.      Τι σας εμπνέει περισσότερο όταν γράφετε μουσική: η καθημερινότητα, τα κοινωνικά γεγονότα ή καθαρά προσωπικές εμπειρίες;

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Γράφω πάντα για όσα ζω, από την Αθήνα που μας τρώει, μέχρι τα βιώματα που κουβαλάμε. Παράλληλα, τα κοινωνικά γεγονότα και η εποχή μάς επηρεάζουν, γιατί δεν γράφουμε σε κενό, η μουσική μας είναι συνδεδεμένη με τον κόσμο γύρω μας. Γράφω λοιπόν και για το προσωπικό και για το συλλογικό. Όμως η μουσική μας δεν είναι ημερολόγιο, είναι καθρέφτης της εποχής μας, μέσα από τη δική μας ματιά. Αυτό είναι που της δίνει τη δύναμη να αγγίζει τον καθένα διαφορετικά.

 

4.      Χρόνος. Νέο Κομμάτι. Μιλήστε μας για αυτό!

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Ο «Χρόνος» είναι το τραγούδι της επιστροφής μας μετά από δέκα χρόνια. Μιλά για την αίσθηση ότι ο χρόνος γλιστρά μέσα από τα χέρια μας, ότι ποτέ δεν είναι αρκετός, και για την ανάγκη να δίνουμε αξία σε κάθε στιγμή. Όπως λέει κι ο στίχος: «Μια ζωή τον κυνηγάς, μα ποτέ δεν τον φτάνεις».

Για εμάς ήταν μάλλον το ιδανικό τραγούδι για να σηματοδοτήσει το comeback μας. Είναι ένα από τα πιο φορτισμένα κομμάτια μας, όχι μόνο γιατί αντικατοπτρίζει την πορεία μας αλλά και γιατί αγγίζει μια αλήθεια που μπορεί να ταυτιστεί ο καθένας μαζί της. Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρούμε ότι ο «Χρόνος» δεν είναι απλώς ένα τραγούδι επιστροφής, αλλά μια υπενθύμιση για το πώς πρέπει να ζούμε τη ζωή μας, να μην την αφήνουμε να μας προσπερνάει και να μην πηγαίνει κανένα λεπτό και καμία στιγμή χαμένη.

 

5.      Ποιο κομμάτι θεωρείτε «καρδιά» του ρεπερτορίου σας και γιατί;

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Είναι πάντα δύσκολο για έναν δημιουργό να ξεχωρίσει ένα έργο του, δεν είναι κλισέ, είναι η πραγματικότητα. Το ίδιο πρόβλημα έχουμε και κάθε φορά που φτιάχνουμε playlist. Ευτυχώς δεν είναι αμέτρητα τα κομμάτια μας (γέλια…) αν γίνουν περισσότερα στο μέλλον, πραγματικά δεν ξέρω πώς θα διαλέγουμε.

Το ρεπερτόριό μας έχει πολλές διαφορετικές πλευρές. Υπάρχουν κομμάτια όπως το «Hardcore», που είναι πιο “show-off rap”, στιγμές που βγαίνει ο ράπερ μέσα μου για να εκφράσει την περηφάνια για αυτό που έχουμε χτίσει. Αλλά υπάρχουν κομμάτια που δεν μπορώ ποτέ να τα αφαιρέσω, γιατί είναι πολύ προσωπικά, όπως το «Μη Αναστρέψιμο», ο «Χρόνος», το «Χαμένος», ή άλλα με βαθιά κοινωνικοπολιτικά μηνύματα που παραμένουν επίκαιρα όσο κι αν πέρασαν τα χρόνια, όπως και το «Πόσο Ακόμα» ή ο «Κάθε Ορίζοντας». Και υπάρχουν και τραγούδια που τα παίζουμε για να ξεφύγουμε λίγο, να περάσουμε καλά με το κοινό, όπως το «Κάθε Στόμα» ή η «Κοπάνα».

Κάποιοι καλλιτέχνες έχουν μια πιο σταθερή θεματολογία. Εγώ πάντα γράφω με βάση το πώς νιώθω εκείνη τη στιγμή, τι περνάω, τι βιώνω. Έτσι το ρεπερτόριό μας είναι ανοιχτό και πολυδιάστατο, κάτι που κάνει δύσκολο να ορίσουμε ποιο είναι η «καρδιά» του. Στην πραγματικότητα εξαρτάται πάντα από την περίσταση, το κοινό και το πού θα βρεθούμε να παίξουμε.

 

6.      Πώς είναι για εσάς το live: έκρηξη ενέργειας ή πιο εσωτερική εμπειρία;

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Όταν γράφουμε μουσική, αδειάζουμε τον εαυτό μας πάνω σε μια κόλλα χαρτί ή σε τετράμετρα μουσικής. Όμως το να κυκλοφορήσει ένα κομμάτι στις πλατφόρμες ή στο ραδιόφωνο είναι μόνο η μισή διαδρομή. Η ουσία ολοκληρώνεται στο live. Εκεί δεν είναι μονόδρομη η ενέργεια από εμάς προς τον κόσμο, υπάρχει ανταλλαγή. Παίρνουμε πίσω την ενέργεια του κοινού και αυτό δημιουργεί κάτι μοναδικό.

Γι’ αυτό το live είναι ταυτόχρονα έκρηξη ενέργειας και εσωτερική εμπειρία. Έκρηξη, γιατί η αδρεναλίνη και η ανάγκη να δώσουμε το 100% μας εκτοξεύονται μπροστά στον κόσμο που μας έκανε την τιμή να είναι εκεί. Εσωτερική εμπειρία, γιατί σε κάθε στιγμή αυτής της αλληλεπίδρασης κουβαλάς σκέψεις και συναισθήματα που σε ακολουθούν μέχρι να κατέβεις από τη σκηνή ή και για πάντα.

Είναι το σημείο θεωρώ όπου ο μουσικός/δημιουργός μας βρίσκει την ολοκλήρωση.

 

7.      Υπάρχει κάποια ιστορία από περιοδεία/συναυλία που έμεινε αξέχαστη;

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Μια από τις πιο αξέχαστες στιγμές ήταν πρόσφατα, στο reunion live στην Αρχιτεκτονική την 1η Ιουνίου. Ήταν το πρώτο μας live μετά από δέκα χρόνια και η αίσθηση να βρεθούμε ξανά όλοι μαζί στη σκηνή, μπροστά σε φίλους και fans που μας είχαν λείψει, ήταν μοναδική. Αλλά αυτό που το έκανε πραγματικά ξεχωριστό ήταν η στιγμή που ανέβηκε στη σκηνή η κόρη μου, η Κορίνα, για να τραγουδήσει μαζί μας ένα κομμάτι. Ήταν η πρώτη φορά που μας είδε live – γιατί οι FlyByWire είχαν σταματήσει πριν γεννηθεί. Για μένα ήταν σαν να ενώθηκαν στη σκηνή οι δύο μεγαλύτερές μου αγάπες.

 

8.      Πώς βιώνετε τη θέση σας στην underground σκηνή; Σας δίνει ελευθερία ή σας περιορίζει;

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Η θέση μας στην ευρύτερη underground σκηνή μάς δίνει σίγουρα την ελευθερία να πειραματιστούμε και να εκφραστούμε χωρίς περιορισμούς, να κάνουμε ακριβώς αυτό που μας εκφράζει κάθε φορά. Από την άλλη όμως, το θέμα είναι πάντα «σε ποια underground σκηνή;». Γιατί οι FlyByWire ακροβατούσαν πάντα με το ένα πόδι στην underground hip hop σκηνή και με το άλλο στην underground rock/metal σκηνή.

Το γεγονός ότι παίζουμε ελληνόφωνο nu metal, με rap και hip hop στοιχεία αλλά και με κιθάρες, μπάσο και τύμπανα σαν live μπάντα, μας έκανε πάντα το «έξτρα» σε όποια σκηνή κι αν βρεθήκαμε. Γιατί στην πραγματικότητα nu metal σκηνή στην Ελλάδα δεν υπήρξε ποτέ, πόσο μάλλον ελληνόφωνη. Αυτή είναι και η μεγαλύτερη δυσκολία: να ανήκουμε παντού και πουθενά ταυτόχρονα, με όλα τα καλά και τα κακά που κουβαλά αυτό.

 

9.      Αν έπρεπε να φτιάξετε μια mixtape που να εκπροσωπεί τους FlyByWire, ποια τρία συγκροτήματα/καλλιτέχνες θα έμπαιναν μέσα;

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Αν έφτιαχνα μια mixtape που να εκπροσωπεί εμένα σαν Phoenix μέσα στους FlyByWire, οι μπάντες που θα έβαζα μάλλον θα ήταν οι Limp Bizkit, οι Rage Against the Machine και οι Cypress Hill.

Από εκεί και πέρα όμως, το τελικό αποτέλεσμα που λέγεται FlyByWire έχει φτιαχτεί από άπειρα ακούσματα και επιρροές όλων των μελών: από Pantera και Metallica, μέχρι Prodigy και Skrillex, κι ενδιάμεσα Bring Me The Horizon, Architects, Eminem, Mobb Deep και πολλούς άλλους.

Θα μπορούσα απλά να πω ότι ανήκουμε στη συλλογή του Loud Rocks, εκεί που ενώθηκαν οι δύο κόσμοι, το nu metal των ’90s/’00s και το hip hop.Η αλήθεια είναι πως οι FlyByWire είναι ένα πολύ πιο σύνθετο μωσαϊκό από επιρροές.

10.  Αν δεν κάνατε μουσική, τι πιστεύετε ότι θα κάνατε τώρα;

Γιάννης Μπουτάς (aka Phoenix): Η αλήθεια είναι πως, ακόμα και στα δέκα χρόνια της μεγάλης παύσης των FlyByWire, κανείς μας δεν σταμάτησε πραγματικά να κάνει μουσική. Ο καθένας συνέχισε, είτε για τον εαυτό του, είτε μέσα από πιο προσωπικά projects.

Για μένα η μουσική είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου· ακόμα κι αν δεν φτάσει ποτέ στον κόσμο, θα συνεχίσω να τη φτιάχνω. Είναι ο τρόπος που εκφράζομαι και που ισορροπώ μέσα μου. Το χαρτί είναι ο δικός μου προσωπικός ψυχολόγος και η δική μου ψυχοθεραπεία. Απλά εγώ, αντί να μοιράζομαι αυτό το session με έναν, όπως κάνει ο περισσότερος κόσμος, το μοιράζομαι με πολλούς.

 

https://www.facebook.com/fbywband?locale=el_GR

https://www.youtube.com/@FlybywireGr

FlyByWire – Χρόνος (Official Lyric Video)

https://www.youtube.com/watch?v=sbHxMGEqZlk