Online πανελλήνια πρεμιέρα για την ταινία «Όρνιθες» του Μπάμπη Μακρίδη

Η ταινία του Μπάμπη Μακρίδη «Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί)», εμπνευσμένη από την παράσταση του Νίκου Καραθάνου, «Όρνιθες», κάνει πανελλήνια πρεμιέρα, την Κυριακή 12/4, στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση.

Μένουμε μέσα, αλλά το Ίδρυμα Ωνάση μάς ανοίγει ένα παράθυρο στον κινηματογράφο και φέρνει στις οθόνες μας μια ταινία σε πανελλήνια πρεμιέρα, πριν καν προβληθεί στις αίθουσες. Η ταινία «Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί)» του Μπάμπη Μακρίδη, η πρώτη κινηματογραφική ταινία σε παραγωγή του Ιδρύματος Ωνάση, «σπάει το αβγό της» και μετά την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ, κάνει μια επίδειξη ελευθερίας, σαν αυτή που μόνο τα πουλιά μπορούν να βιώσουν. Την Κυριακή 12 Απριλίου στις 19:00 προσγειώνεται στο ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση και «φωλιάζει» εκεί έως την Τετάρτη 15 Απριλίου στις 19:00, προτού της επιτραπεί να ταξιδέψει και πάλι σε φεστιβάλ ανά τον κόσμο.

Μετά το τέλος της ταινίας, όπως συνηθίζεται στις φεστιβαλικές προβολές, ο σκηνοθέτης της ταινίας, Μπάμπης Μακρίδης, σας περιμένει για ένα ψηφιακό live Q&A. Μείνετε συντονισμένοι στην ψηφιακή αίθουσα του καναλιού και μάθετε τα πάντα για την ταινία που θα παρακολουθήσετε πρώτοι στην Ελλάδα.

 
Λίγα λόγια για την ταινία

Οι «Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί)» είναι μια υβριδική ταινία, στα όρια του ντοκιμαντέρ, της μυθοπλασίας και της πολιτικής φαντασίας. Και μέσα στο ελεύθερο πνεύμα της, δεν μπορούσε παρά να γίνει και η πρώτη ελληνική ταινία που κάνει πρεμιέρα όχι στις αίθουσες, που είναι ο φυσικός της χώρος, αλλά στο YouTube.

Οι «Όρνιθες» του κινηματογραφιστή Μπάμπη Μακρίδη –δημιουργού του «L» (Sundance Film Festival 2012) και του «Οίκτου» (“Pity”, Sundance Film Festival 2018, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2019)– είναι μια ταινία για την πτήση και την πτώση, για την ανθρώπινη ανάγκη να πετάμε, για τον φόβο του ύψους, τον ίλιγγο, την ουτοπία, την ελευθερία, τους θεούς και τον άνθρωπο.

 
Η έμπνευση της ταινίας

Η ταινία εμπνέεται από τον αρχετυπικό μύθο του Αριστοφάνη και των «Ορνίθων», την παράσταση του Νίκου Καραθάνου και τους συντελεστές της, κινηματογραφώντας τους εκτός σκηνής, σε πραγματικούς χώρους και φυσικά τοπία – από τα λιβάδια ηφαιστειακής λάβας στην Ισλανδία έως τα υψίπεδα της Παταγονίας και από την Times Square έως τις πυραμίδες της Αιγύπτου. Τα πάντα συμβαίνουν σε ένα σύμπαν ρευστής «καθημερινότητας», ανάμεσα σε ανθρώπους του θεάτρου, ορνιθολόγους και θυμόσοφους ερημίτες, που –όλοι τους– ονειρεύονται πως πετούν.

Ένα φιλμ-εγχειρίδιο φυγής, μια ταινία για την παρατήρηση των πουλιών, όπου τα πουλιά είναι στην πραγματικότητα άνθρωποι.

 
Δείτε το τρέιλερ εδώ  

Συντελεστές

Σενάριο & Σκηνοθεσία: Μπάμπης Μακρίδης
Διεύθυνση Παραγωγής: Ισαβέλλα Αλωπούδη
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωνσταντίνος Κουκουλιός
Ήχος: Λέανδρος Ντούνης, Στέφανος Ευθυμίου
Μοντάζ: Μάριος Κλεφτάκης
Μουσική: The Little Thieves
Μουσική Παράστασης: Άγγελος Τριανταφύλλου
Οργάνωση Παραγωγής: Αμάντα Λιβανού

Εμφανίζονται: Αλεξάνδρα Αϊδίνη, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Βασιλική Δρίβα, Νίκος Καραθάνος, Έμιλυ Κολιανδρή, Γιάννης Κότσιφας, Έκτορας Λιάτσος, Χρήστος Λούλης, Γρηγορία Μεθενίτη, Κώστας Μπερικόπουλος, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Στράτος Παπαδάκης, Άγγελος Παπαδημητρίου, Φοίβος Ριμένας, Μιχάλης Σαράντης, Γιάννης Σεβδικαλής, Άρης Σερβετάλης, Έλενα Τοπαλίδου, Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου, Χάρης Φραγκούλης, Γαλήνη Χατζηπασχάλη.

 
Η παραγωγή της ταινίας

Η παραγωγή της ταινίας, με τη συνεργασία της Neda Film της Αμάντας Λιβανού, ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2018. Τα βασικά γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, τις ΗΠΑ (Νέα Υόρκη), την Ισλανδία (Ρέικιαβικ και ενδοχώρα) και την Αργεντινή (Παταγονία), ενώ λίγα γυρίσματα έγιναν και στις Γαλλικές Άλπεις, το Κάιρο, το Ρίο ντε Τζανέιρο και το Βελιγράδι.

Η διαδρομή της στις κινηματογραφικές αίθουσες

Η ταινία έχει ήδη πάρει μέρος στο Work in Progress του φεστιβάλ Les Arcs, τον Δεκέμβριο του 2018, όπου προβλήθηκε ένα 8λεπτο απόσπασμά της και παρουσιάστηκε σε παγκόσμια πρεμιέρα στις 28 Ιανουαρίου 2020 στο Τμήμα Voice του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Ρότερνταμ (προβολές έως και 1η Φεβρουαρίου 2020).

Η ελληνική πρεμιέρα της ταινίας είχε προγραμματιστεί να γίνει στο διεθνές πρόγραμμα Film Forward του Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 2020, αλλά το φεστιβάλ αναβλήθηκε λόγω του κορωνοϊού.

 
Η παράσταση του Νίκου Καραθάνου

Η ταινία συνοδεύει τη θεατρική παράσταση Όρνιθες, σε σκηνοθεσία του Νίκου Καραθάνου, όπου παίζεται. Η παραγωγή της Στέγης του Ιδρύματος Ωνάση έκανε πρεμιέρα στην Επίδαυρο τον Αύγουστο του 2016, κατέκτησε τη Νέα Υόρκη τον Μάιο του 2018, όπου παρουσιάστηκε στον κανονικό προγραμματισμό του St. Ann’s Warehouse στο Μπρούκλιν, ενώ πρόσφατα ταξίδεψε στο Σαντιάγο της Χιλής, στο πλαίσιο του διεθνούς φεστιβάλ Santiago a Mil (17-20 Ιανουαρίου 2020).

 
Λίγα λόγια για τον σκηνοθέτη

Ο Μπάμπης Μακρίδης γεννήθηκε στην Καστοριά. Αποφοίτησε από τη Σχολή Κινηματογράφου Σταυράκου. Το 2005, η πρώτη μικρού μήκους ταινία του, «Ο Τελευταίος Φακίρης», απέσπασε το βραβείο καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου σκηνοθέτη στο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας. Το «L», η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του, συμμετείχε σε μερικά από τα σημαντικότερα κινηματογραφικά φεστιβάλ του πλανήτη, όπως στο Sundance, στο Ρότερνταμ και στο Κάρλοβι Βάρι, ενώ κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο στο Molodist Film Festival στο Κίεβο.

Ακολούθησε ο «Οίκτος», που έκανε επίσης παγκόσμια πρεμιέρα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Sundance 2018, στο τμήμα World Cinema Dramatic Competition. Η ταινία συνέχισε τη φεστιβαλική πορεία της με ευρωπαϊκή πρεμιέρα στο Φεστιβάλ του Ρότερνταμ και, κατόπιν, προβλήθηκε σε πολλά άλλα σημαντικά κινηματογραφικά φεστιβάλ ανά τον κόσμο, όπου κέρδισε αρκετά βραβεία (καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, α΄ ανδρικού ρόλου).

 
Ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση

Το ψηφιακό κανάλι του Ιδρύματος Ωνάση εκπέμπει και μοιράζεται στιγμές, εικόνες, συζητήσεις, ήχους, συναισθήματα. Sold-out παραστάσεις, podcasts, εκπαιδευτικά προγράμματα, virtual κινηματογραφικές πρεμιέρες, online μαθήματα, secret συναυλίες. Μια Στέγη σε κάθε σπίτι, σε ένα σημείο που δεν υπάρχει στον χάρτη, για να διασκεδάζει, να επιμορφώνει, να ενώνει, να ανοίγει συζητήσεις. Κάθε μέρα υπάρχει κάτι διαφορετικό, διαθέσιμο χωρίς αντίτιμο ή χρονικό περιορισμό.

 

 

 

 

 

 

ΠΗΓΗ: monopoli.gr