Ποιος να το 'λεγε ότι θα ήταν τόσο επίκαιρο τώρα!
ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΤΗΛΕΦΩΝΟ, του Τζάνι Ροντάρι, με εικονογράφηση του Φραντσέσκο Αλτάν, από τις Εκδόσεις Μεταίχμιο, σε μετάφραση Άννας Παπασταύρου.
Παππούδες, γιαγιάδες, δοκιμάστε και αυτή τη μέθοδο, μέχρι να περάσει η καταιγίδα!
Μια φορά κι έναν καιρό…
…ζούσε ένας λογιστής από το Βαρέζε, που τον έλεγαν Μπιάνκι. Ήταν εμπορικός αντιπρόσωπος και τις έξι από τις εφτά μέρες της εβδομάδας ταξίδευε σ’ όλη την Ιταλία, από τη Δύση στην Ανατολή κι από το Βορρά στο Νότο, πουλώντας φαρμακευτικά προϊόντα. Την Κυριακή γύριζε στο σπίτι του και τη Δευτέρα το πρωί ήταν πάλι έτοιμος για ταξίδι. Πριν όμως φύγει, του έλεγε η κορούλα του: -Το νου σου, μπαμπά: κάθε βράδυ θέλω να μου λες ένα παραμύθι.
Γιατί το κοριτσάκι εκείνο δεν μπορούσε να κοιμηθεί χωρίς ν’ ακούσει μια ιστορία και η μαμά όσες ήξερε, της τις είχε διηγηθεί όλες, ίσαμε τρεις φορές την καθεμιά. Έτσι, κάθε βράδυ, στις εννιά ακριβώς, απ’ όπου κι αν βρισκόταν, ο λογιστής Μπιάνκι τηλεφωνούσε στο σπίτι του στο Βαρέζε και διηγιόταν μια ιστορία στην κόρη του.
Αυτό το βιβλίο περιέχει ακριβώς τις ιστορίες του λογιστή Μπιάνκι. Θα δείτε πως είναι όλες κάπως σύντομες: ε, πώς να μην είναι; ο λογιστής πλήρωνε από την τσέπη του τα τηλεφωνήματα, δεν μπορούσε να μιλάει δα με τις ώρες στο τηλέφωνο. Μόνο κάπου κάπου, αν είχε κλείσει καμιά καλή δουλειά, επέτρεπε στον εαυτό του την πολυτέλεια να …πέσει και μια μονάδα παραπάνω.
Μου είπαν κάποτε πως, όταν ο κύριος Μπιάνκι καλούσε το Βαρέζε, οι δεσποινίδες στο τηλεφωνικό κέντρο παρατούσαν όλα τα άλλα τηλεφωνήματα για ν’ ακούσουν τις ιστορίες του. Και με το δίκιο τους, εδώ που τα λέμε: μερικές είναι πραγματικά σπουδαίες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου